Renovaties OPZ Geel

De geschiedenis herhaalt zich

Zeven historische gebouwen stonden symbool voor psychiatrische zorgverlening in Geel in de 19^de eeuw. Hun renovatie grijpt deze symboolwaarde aan door ze terug te gebruiken zorgfuncties die de drempel naar psychiatrische zorg verlagen.

Het hoofdgebouw werd in 1861 gebouwd als “infirmerie” : een tijdelijke opvang voor geesteszieken die in Geel arriveerden, waarna ze in de gezinsverpleging terecht kwamen. De Gentse architect Pauli ontwierp het volgens de opvattingen van zijn stadsgenoot dr. Joseph Guislain. Overal vindt men symmetrie, rust en orde terug, zowel in de plattegrond, als in de gevelindelingen en de raampartijen.

Naar analogie met het verleden wordt dit gebouw opnieuw ingericht voor 4 identieke leefgroepen voor dagopvang. Vooraan bevinden zich de open leefruimtes. Het middenstuk omvat kleinere, meer individueel gebruikte ruimtes. De beperkte gebouwdiepte en hoge ramen blijven overal voelbaar.

Het voorplein krijgt opnieuw betekenis door de heropening van diverse toegangen en zo wordt de achterliggende kapel opnieuw toegankelijk via de Pas.

De dokterswoningen links van het hoofdgebouw bieden ruimte voor de ambulante diensten (zorg aan huis). De duowoonst voorziet in dokterskabinetten en opvang van dokters in opleiding. Het mortuarium en de Hofploeg (een schuur) worden een tentoonstellingsruimte voor het archief van het OPZ en kunnen ook gebruikt worden als evenement. Het schooltje wordt ingericht als kunsthuis naar het idee van wijlen Jan Hoet.